vrijdag 18 april 2014

Dag 6 GAP2: Nederlandse kreeftenvisserij vs. Canadese kreeftenvisserij

Wie dacht dat vrijdag de laatste dag was van deze exchange week, heeft het mis. Nog vol energie, klimmen we zaterdag (laat in de) ochtend wederom de bus weer in en vertrekken vanuit Scheveningen richting het zuiden van het land. We maken allereest nog even een korte stop bij het Vredespaleis voor een foto of twee.

Ons doel is in eerste instantie Stellendam, om een rendez-vous te houden met visser Rene Sperling, die vorig jaar mee was met het bezoek naar Canada. Echter, door een lange file bij Europoort, moeten we tot grote spijt van beide partijen deze ontmoeting afblazen. We rijden daarom door naar Bruinisse, waar we bij het Restaurant De Grevelingen hebben afgesproken met Cora Seip en Nederlandse kreeftenvisser Peter Scherpenisse. Johan Baaij en gezin schuiven voor de gezelligheid ook aan.
Onder de lunch wisselen Nederlandse kreeftenvisser Peter en Canadese kreeftenvissers Reid, Dwayne en Jamie ervaringen van het vak uit. Tuig, vangstmethoden, beschermingsmaatregelen en marktwaardes passeren de revue. Het blijkt een goede combinatie want de heren blijven, zelfs nog na afscheid te hebben genomen van elkaar, staan praten.


Er blijken toch wel grote verschillen te bestaan tussen de Nederlandse en de Canadese kreeftenvisserij. Allereerst natuurlijk de schaal; in Canada zijn er zo’n 10.000 kreeftenvissers (aan de oostkust van Canada), terwijl in Nederland er 40 kreeftenvissers actief zijn in Zeeland. In Canada maken ze gebruik van houten en ijzeren kooien die jaarlijks aan vervanging toe zijn, in Nederland wordt gebruik gemaakt van kubben en korven met een kunststof gaaswerk die 5 - 10 jaar mee kunnen.


Daarnaast wordt de Nederlandse kreeft in een bepaalde periode van het jaar gevangen, terwijl de Canadese kreeft jaarrond wordt gevangen. De Canadese kreeft komt dan ook in bulk op de markt, waarvan het gros geëxporteerd wordt. De Canadese vissers legden uit dat dat veel  logistieke kosten met zich meebrengt in de keten, hetgeen de prijs voor de kreeft drukt.
In Nederland is het een omgekeerde wereld, kreeft heeft een hoge marktwaarde. Het komt in beperkte hoeveelheden op de markt, in een specifieke periode van het jaar en er zijn  lage logistieke kosten (Nederland is klein).


Er is wel één overeenkomst: kreeften met eitjes?.. gooi terug, in Canada én in Nederland. Hoewel, voor in de binnenwateren van Nederland dan, want op de Noordzee geldt die regel niet... (tot grote verbazing van onze Canadese gasten en ook enkele Nederlanders).


De ontmoeting is voor beide partijen een succes. Op de vraag hoe hij de ontmoeting met de Canadese vissers had ervaren, antwoord Peter dat het een leuke ervaring was om buitenlandse collega’s te spreken. In eerste instantie wist hij niet zo goed wat hij moest verwachten, hij kende het GAP2 project niet en wist niet zo snel wat hij nou moest met Canadese vissers. Maar al snel bleek dat er genoeg te bespreken was doordat er zo veel herkenning is en vergelijkingsbasis: ‘Vissen is in de basis hetzelfde, of je het nou aan de ene kant of de andere kant van de oceaan plaatsvindt’.